*Bir Doğum Günü Hikayesi*

Bir gün yoldan geçerken, uğradım çiçekçiye,
Orda temiz giyimli, Melek adlı bir kadın.
Karanfili süslerken, uğradım börekçiye,
''Bu hazırlık ne için? '' Diye sormuştu kadın...

Karanfilleri alıp, sadece gülümsedim,
Burkulmuş bir kaç yürek, mutlu olacak dedim...

Vardım duvarı yüksek, ürpertici bir hana,
Gözlerim hemen doldu, baktım yaşlanmış cana.
Kimisi ayrı ayrı, kimisi de yan yana,
Ellerini öperken, ağlamıştı bir kadın...

Bende kolları açıp, kucaklayarak sevdim,
Göz yaşlarını silip, ‘ ağlama ANA! ‘dedim..

Bembeyaz türbanını, sıkı sarmış başına,
Karanfil ve börekle, tuzu kattım aşına.
Yavrusuz bir yürekle, girmiş seksen yaşına,
Meğer doğum günüymüş, gözleri yaşlı kadın...

Söyleyince üzülüp, öylece biraz durdum,
''Oğlun kızın yok mudur? Ey ANA! '' diye sordum..

“Canımdan can verdiğim, bir kızım vardı ama,
Evlendiği adamla, attılar beni dama.
Arayıp sormadılar, bakınıp durdum cama,
Bari doğum günümde, görseydim” diyor kadın...

Çok vefasız bir evlat doğurmuşsun desene!
Hele sen bir adını,adresini versene...

“Adı Melek kızımın,.Bostancıda çiçekçi,
Hemen bitişiğinde, camekanlı börekçi.
Kaç defa haber saldım, bulamadı ki bekçi,
Ah bir torunu görsem”, diye sızlıyor kadın..

Bir veda ile öptüm, o mübarek ellerden,
Ağlayarak ayrıldım, şu darülacezeden…

Bakındı uzun süre, sonrada el salladı,
O şefkatli bakışı, yüreğimi dağladı.
Kırışık tebessümle, bana ümit bağladı.
“Bir daha gelecen mi? “ diye sormuştu kadın...

Sabırsızlıkla geldim, çiçekçi dükkanına,
Şaşırtan bir kaç soru, sordum Melek hanıma…

Çocuğunuz bilir mi? , sizin doğum gününü,
'Elbette bilir ve de, bana alır gülünü'.
Peki ya siz? deyince, hatırladı dününü,
Başını öne eğip, utanca batan kadın...

Yazıklar olsun diyen merhamet esiriyim,
O Melek’ğin sonunu, şimdi görür gibiyim...
......................

(Not: Bütün yaşamları boyunca şefkat dağıtan eller, Belirli bir yaştan sonra Şefkat bekler..Anne ve Babasını bir köşeye atan şahsiyetlere hitabımdır..)