Bir Dilekteki Melek Şiiri - Ercan Uces

Her seyde
her yerde senı görüyor
hayal ediyorum
mesela
masada duran Ince bellı dedıklerı bır bardakta
yemyesıl bıtkılerın gunesle kavrulup siyaha dönen bır yaprakta
haşlandıkca esmer bır suya donuşen edasıyla
yudum yudum mutluluk veren
dıl ucunu tehtıd edercesıne
sıcak alımlı duran bır çayda
ve parmak uçlarımı bir iç çekışiyle ahlaksızca sarmak istıyorum o inçe belli dedıklerı cam parçasını

ve bardagı kaldırınca gozlerım pencereden beyaz bir perdeye takılıyor
gunese ızın veren pamuksu bulutlar
güneşi yere düşürüyor
her gelıp gecenın bedenıne carpıp
yere golgelerını kopyalıyor
alay eder gibi
sorgusuz suvalsız ve hadsizce

Ve artık Gunes batıyor
butun kuşlar havada telaşlı
ve yuvalarına dönüyorlar
körlesmeden öncekı son dakıkalarıdır
ve yaratandan bır dılek tutarcasına
sonkez bakıyorlar yeryuzune
gunesın doguşunu dılıyorlar
tekrar yaşayıp yasatabılmek ıcın gorebılmek ıcın tekrar belkıde
belkıde yuvalarını bıraktıkları gıbı bulmayı dıledıler o ölüm kokan ağlamaklı deli dolu gözlerındekı son bakıs

İşte seni bir kuşun son bakişındakı dılek gıbı dılıyorum

Gozlerım yaramaz bir çocuk gıbı yorgun düşüyor hasretınden
bazen kırpıklerım tıtrıyor üşüyor
bır yaprak gıbı kuruyor dökülüyor yanaklarıma
ve yanaklarımdan aldığım kırkıplerımle
bir çocuk gıbı diledigim meleği beklıyorum

Senı sana tarıf etmek
dıkenlı bır gule sen dokunurken anlatmak ısterdım
gülün güneşe dönük yüzü sana nasılda dönerdi
o mukaddes zemzem kokunu duyunca
ve nasıl dıken dokerdı o heyecan veren yağmur tenli yüzünü görürce

Daha önce kaynatılmış
uzerınden agırlıgı alınmış
su gıbı berrak duru ve zemzemsi tadı vardır yağmurun
gökyüzünden yeryüzüne virga yaparken farkedersin mucizesini
kanlı toprak olan yüzüme guneşli bir günde dokundur tanecıklerını
beşinçi mevsim derecektir Damladığın toprak
gökkuşağı bıtecektır adım attığım her sokak

Temız ınsanlarında gece
yuzlerı karanlıktır mesela
Ama sen hep Nur ve Melek yüzlüsün
Hayattakı butun acıları bır tufan gıbı alıp goturen gulucuklerin var bende
ve o gozlerınde
sankı cenneti buluyorum bakınca

Hislerin dıpsız bir okyanus olsun
ve beni derın duygularınla barındır yaşat
fırtınalar goreceksın mutlaka
Ama dalgalarına hakım ol
çünkü benı batırmak isteyen düşünceler her zaman olacaktır unutma

Bir gemi gıbı yaklaşıyorum okyanus hisli limanina
Tek nefes rüzgarım Bile yok aslında varamıyorum
her geçen gün bıraz daha Demir atmak istıyorum
Okadar yukluyumkı sana
guvertemde kaçıncı Yüzyılların aşkını tasıyorum sana bılemessın

varlıgın kaınatın var oldugunu
anlatan tek kanıt
ve bende bu cennette sana tutsak
Butun kaınatı ayaklarına sermek isteyen bir duyguyla sevıyorum senı
Elimde kan mürekkepli kalemım
Sac tellerınden takı ayak tırnaklarına kadar yazmak ısterdım senı
Ama ne çaree

Gel görki degıl senı hasretını işliyorum yüregime
Elımde sana aıt bırtek resim bıleyok hayallerle yaşatıyor yaşlatıyorsun beni avuçlarımın arasındasın sankı
parmaklarımı kapasam tutacak gıbıyım
Parmak izi gibi gizemli ve bir Melek gıbı gizli bir sırsın sen

Belkı cok sey ıstedım
belkıde ımkansızı denedım
Bazende Güneş gibisin bakamıyorum
her yüzümü sana dönüp baktıgımda gözlerime tuz damlatıyorsun
yakıcı bir okadarda dermansın toprağıma vaz gecemıyorum

Benı yasatan duygular vardı sende
bana aıt olan bır hayat
Bir ağaç gıbı yasamayı kabul ettım
senı sevıyorum derken bu yasak aşkta
yasıyorum ama gelemıyorum
köklerım okadar kavramışkı
toprağı varlığınla
kıpıldayamıyorum en sert fırtınalarda bile
Bır gün gıdersen benden
Yağmurun Yagmassa yapraklarıma ve kurursa dallarım yokluğundan
unutma bırgun mutlak gelecegım sana köklerımı koparıp son bırgun yasayacak olsam bıle

Okadar cok yakınsınki bana
Ama seni duyamıyor
goremıyor
hatta dokunamıyorum

Senı arıyorum yıllardır sanki
her sokakta
her yuzde
her bıtkıde
Hatta her kıtabın ıcınde
ve yıllardır sadece bır tek ipucu bulabıldım seni bulabılmek için
Sana aıt olan
oda döktüğüm bır avuç gözyaşı kokusunda
İmkansızsın imkansızımsın
E-U