Bir şarkıydı, ilk duyduğu günden beri,
"Gecenin tam üçünde" ansızın gönlüne düşen.
Tenime değmemişken henüz parmak izin,
Ruhunu kış yıldızları gibi özleyen,
Bir parça ışığında cenneti gören,
Sanki bir bal… Peteğinde gizlenen.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
