Bir Dilek Tut Şiiri - Teyfik Abanoz

Bir dilek tuttum,
Yıldızlar gözlerimden kayarken.
Bir dilek tuttum,
Adını göçmen kuşlara söylerken.
Bir dilek tuttum,
Çatlamış avuçlarımla,
Çocuk kalbimle.
Bir dilek tuttum,
Gecenin en içinde,
Sonun başında,
Sevgilinin suretinde.
Bir dilek tuttum,
Sessizce,
İçten içe haykırarak,
Sabrımın kanatlarının kırıldığı yerde.
Bir dilek tuttum,
Tüm kapılar yüzüme örtülürken,
Kimsesizler sokağında,
Günahlar çıkmazında,
Ümitlerime ay düşerken.
Bir dilek tuttum,
Sol cebim yırtılmış,
Sağ elim kir içinde,
Baştan aşağı bataklığa saplanmış,
Saçlarımı hoyrat rüzgarlar okşarken.
Bir dilek tuttum,
Vadesi dolmamış,
Menzili dudaklarımı aşmayan,
Kör kurşuna emanet,
Şeytan işi,
Melekler gülerken.
Bir dilek tuttum,
Umarsızca,
Vazgeçmenin sınırında,
Sığındığım rahmetin izinde,
Bedelini ödemeye razı,
Fakir fukara duasıyla.
Bir dilek tuttum,
Hüzün celladını peşime takmış,
Mutluluğuna mutluluk adarken.
Bir dilek tuttum,
Yıldızlar gözlerimden kayarken,
Karanlığa göz yumarken.
Hep aydın ol,
Hep mutlu.
Bir dilek tuttum
Ve ben sonsuza dek
Sustum…