Bir dilek daha kaldı

Sen yokken bu şehirde daha
Yani yitirilmemişken
toprak yollarda yürümenin adabı
şiir yazmak
bir dala tutuşturulmuş leçeğe cevaben..
ne kadar samimi görülür sence
hayatında gördüğü tek erkek
babasının askerlik resmi olan bir bakireye
sana şiir yazdım diyebilmek...
kaç yüz dayanır utancını gizlemeye
sana bakarken,utancı öne eğik
duyguları yanaklarında
gelişi güzel serpilmiş bir çiçeğe
el uzatmaya yeltenmek...
cesaret değilmidir
sıtmalı günlerini
üzerinden atmaya çalışan bir mevsimde
tertemiz gülümsemek..
bir dağdan kopup yuvarlanan isyanlar arasında
sahi hangi toprak parçası
saklıyordu ellerinin çatlaklığını
hangi töreye kurban gitmişti al yazman
hangi düzene inat dı kaşında ki çatık
nasılda kimse anlamamıştı
bir dilek ağacına astığın
senin bu körpe ha(ya) llerini...
acaba neydi bütün insanlardan umudu kesip
didesinde kırk gün taşıdığı yazmasını
bir asma dalına teslim etmek...
kadermiydi
yoksa kabullenmek mi
bir yar dilemek...
sen varken yer yüzünde ey insan!
delilikmiydi kendini sevmek....

sokak şairi