Bir Dilek Şiiri - Zeynel Kuday

Yanında yorgun ruhum boş vermişliği tatsın.
-Ne gelecekten söz aç ne de geçmişi düşün.-
Deniz feneri gibi yolumu aydınlatsın,
Fırtınalı ömrüme ışık serpen gülüşün.

Dağ göllerinden esen bir rüzgâr gibi serin,
Ve o kadar yumuşak elini elime sun.
Dindirsin dertlerimi o yüce kimyagerin,
Cennette ürettiği bir iksir olan kokun.

Bırak bir çocuk gibi dizinde dinleneyim.
Belirsizlik perdesi kalksın geleceğimden,
Karamsarlık denilen canavarı yeneyim.

İçime hapsedince teninin kokusunu,
Baş döndürücü kokun kazısın yüreğimden
Yaşlanma telaşını ve ölüm korkusunu.

(2019)