Bir Dikene Bile Dal Olamadım

Şu fani dünyada gönül pirine
Sevdamı hummalı sayan birine
Değil yüzü gözü sözü şirine
Bir dikene bile dal olamadım

Yangınlardan bağım bahçem olmuş kül
Dökülüyor üzerimde kalan çul
Bundan böyle beni netsin gül bülbül
Bir dikene bile dal olamadım

Umutsuz düşlerin keyfinden bıkıp
Zulmün rıhtımını başından yıkıp
Özlem belasının hüznünden çıkıp
Bir dikene bile dal olamadım

Gün hafta ay sene derken bir iki
Sardı sarmaladı zamanın tiki
Koskocaman hayat öyle bitti ki
Bir dikene bile dal olamadım