Her taşı tanırım, bastığım yerin,
Birinde çocukluk, birinde derin.
Yüreğim ateşle yandı her serin,
Sonbahar döküldü her bir gülüşte.
Bir çınar altına yazdım adını,
Yeller alıp gitti sözün tadını.
Anlatamam şimdi gönül yâdını,
Kaldı bir ezgiyle eski dönüşte.
Bir resim kalmıştır duvarda solgun,
Ne renkli günlerdi, ne de büsbütün.
Kimi zaman suskun, kimi zaman hun,
Zamanla bozulur her bir afişte.
Ben hâlâ o köydeyim düşümde,
Karda iz ararım sıcak kışımda.
Hayat bir nehirdir, akar taşımda,
Giden gitmiş artık, kaldım bir eşte.
Kayıt Tarihi : 21.6.2025 10:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!