Yavan ekmek zahmeti, kuru soğan acısı
Hikâyemin nefesi, muhayyilemin sesi
Geçmişi özlüyorum doğsun yokluk sancısı
Düş üstümden bana ver bin zaman örtüsü
Ne mümkün, o çocukluk çağlarım geri gelmez
Salıncak kurduğumuz Söğüt ağacı var da
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta