Bir Devin Aşkı Şiiri - Mehmet Nacar

Bakmayı bilene güneş olurum,
Işığı kapalı gün sayma beni.
Aslı’ma yanmayı kader bilirim,
Sevdada bu kadar bön sayma beni.

Yanardağ ucunda hasret yarattım.
Gönlümün çölünde gemi yürüttüm.
Ömrünün dağında buzul erittim,
Harcamakla bitmez, bin sayma beni.

Reisi ben oldum divanelerin,
Hamisi ben oldum viranelerin,
Dillerde dolaşan teranelerin,
Özünde yıkılmış han sayma beni.

Aşkını yaşamak büyüden güzel,
Yaşanan gerçeğim, tek sana özel.
Gönlümün bir anı bin asra bedel,
Saatlere sığmam, an sayma beni.

Vuslatı harcadım, hasret elimde,
Resmin hayalimde, türkün dilimde.
Sevda meleğiyim, çarpık âlemde,
Her gönüle dalan, cin sayma beni.

Ateş denizinde, ıssız adada,
Yanarak kalayım, gelme imdada.
Cümle âlem bana saygı duysa da,
Unut bu sevdayı, sen sayma beni.