Bir Dev Masalı Şiiri - Gülcan Arıkan

Bir varmış bir yokmuş,
Kendi gölgesinden korkan bir dev varmış,
Ne zaman yolda yürüse korkup;
tekrar evine kaçarmış...
Gölgesinin olmadığı bir yer arayıp durmuş,
Ne yaşalmış,ne yaşlanmış,
Öylece yaşayıp durmuş.
Gölgeleri çoğalmış sonra,
Korktuğu,saklandığı gölgeleri...
Hep yeniden doğmuş dev,
her yıl,her ay,her gün,her saat...
Doğdukça acıyı doğurmuş,
Eşitsizliği,ihaneti...
Doğdukça savaşları doğurmuş,
Gözyaşını,yaraları...
Bakmış ki gölgesi bu ne atılır ne satılır,
Alışmış artık onla yaşamaya.
Yolda onla yürümeye,
Onla suç işlemeye...
Yeni devler de doğurmuş,
Kendisi gibi önce gölgesinden korkan,
Sonra ona alışan,
binlerce,onbinlerce,milyonlarca yeni dev...
Hiç yaşlanmamış devler,
yarattıkları kötülüklerden hiç utanmamışlar...
Gölgelerine alıştıkları gibi alışmışlar,
İhanete,sefalete...
Her yeni dev yeni bir kötülüğü doğurmuş gölgesinden
Her yeni kötülük yeni bir devin mirası olmuş geleceğe,
Umut yokmuş,acı çokmuş...
Haksızlığı görüp ona meydan okuyacak,
mücadele edecek bir dev yokmuş...
Devler ülkesinde bütün devler yalnız,
Bütün devler suçluymuş...
Bir varmış bir yokmuş...