Bir destan var gözlerine adanacak
Bir destan ki,
Ne depremler yeter anlatmaya
Ne volkanlar, seller...
Bir bakışı işler ilmek ilmek
Deler geçer bir ağustos sıcağı gibi;
Nefessiz kalırım
Bir susuşu kavurur yüreğimi
Depremler oluşur derinlerde
Sarsılır da sarsılır şu temelsiz yürek
Bir dokunuşu patlatır en ücramı
Volkanlar yakar, yok eder geçer;
Bir dem ben kalmaz benden.
Bir başladı mı konuşmaya
Seller yanında damla kalır ey gönüller
Dolar dolar da taşar çağlayanlar
Alır götürür bütün gözleri sözcükler.
Bir sen kalırsın ey sevda gözlüm
Bir sen o delen, o kavuran bakışlarınla
Bir ben kalırım çaresiz
Bir ben kördüğüm,
Ben ölümlü karşında.
Bir destandır gözlerin kelimeleri aşan
Baktığında zerre bırakmayan.
Bir bakış ki volkanlar yetmez yakıcılığını anlatmaya
Bir aşk ki dizeler, satırlar az gelir içimdeki kasırgaları susturmaya...
Bir sen susturursun beni ey sevda gözlüm
-Fırtına öncesi sessizlik
Bir sen ışırsın yıldızlar misali aşk gözlüm
-Aşk sonrası kör eden ışık...
Ah o gözlerinle,
Gözlerimin feri kaçar
Ruhumun en ücra köşesi düşer yollarına
Ne depremler kalır ne volkanlar ne seller
Beni benden alıp sana götürürür yâr
-2005-
Dervişe GüneyyeliKayıt Tarihi : 15.7.2005 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne ses kaldı ne göz
Hayat ince ince seçti
Ne cam kaldı ne söz
Bir bakıştı mazi çamlıcadan
Temaşa eder ruhum o diyara
Bekler sabırsızca sukunette
Ya sönecek ya yanacak
Gözlerimin feri kaçar
Ruhumun en ücra köşesi düşer yollarına
Ne depremler kalır, ne volkanlar, ne seller
Beni benden alıp sana götürürür yar '...........yüreğinde kor alev bir sevda rüzgarı var
TÜM YORUMLAR (3)