Bir Dervişin Değneğinin Ucunda Kalbim

Sesim kısılıyor, susmanın çığlığından
Faili meçhul cinayetler, ruhum da savruluyor
Sol yanımı söküp atsalar, ne kadar acır ki canım
Bilmiyorum!

Sisler içinde karanlıkta, yüzü belirsiz bir gizem çıkageliyor
Hu seslerine karışıyor nefesim
Nefes almadan yaşamanın, o eşsiz gizeminde
Yaşıyorum!

Bir dervişin değneğinin ucunda kalbim
Yere her vurduğunda, ürperiyorum
Sözsüz bir kelam için de adete, o her kelam ettiğinde, Ben;
Ölüyorum!