Bir Derviş Şiiri - Fatima Ahmet

Bir Derviş
Dilhûn yüreğimde,rüzgâr esiyor
Damarımı sanki,ayaz kesiyor

Mahzun bakışlarda, figân ile zâr,
Nedir bu gönlüme, düşen ağır nâr?

Visaline hasret,can âh u zârda
Sanki yaşıyorum,sessiz mezarda

Solgun güle döndü, müzdarip halim
Rabbimden imtihan, her bir ahvâlim

Bâdi sêba gibi, geçti hâyali
Ruhuma çöken dert,bu mu emsali?

Her yaşanmışlıkta,benlikten iz,
Gönül perdesinde,saklı birer giz.

Ömür cığırında,sınavlar dolu
Hakk'ın nûru ile,yürü bu yolu

Al lâlêzarında,solmuşdu rengi,
Virana dönmüştü, bağın ahengi.

Cihanın sihrine,kanıp aldandım
Sonra düşünerek,Mevla'yı andım,

Daldım yine Rabbin,engin bağına,
Düşer misin felğin, kurduğu ağına?

Yeniden vuruldum, bu seyrangâha,
Ömrüm kurban olsun,yüce dergâha.

...Fatima Ahmet..