Bir dert ki içimdeki,
varlığıyla ikiye böler gökyüzümü.
Nefret çukurlarını dolduran küfürler.
Acizlik okyanusunda batan yolcu gemileri.
Her şeyin düzelebilir olma ihtimalini çürüten o bakışlar ve yargılar.
Huysuz bir yaşlının son sözleri kadar aciz.
Korkusuzluk; hata duvarlarıyla çevrili hayatımıza
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta