1.GÜN
Bugün günlerden suskunluk
Tarumar olmuş bir gecenin
Arta kalan karanlığıyla uyanıyorum
Sabah dinginliği beklerken
Günü kovalayan tıkırtılar
Takırtılar eşliğinde
Kaçıyorum kalabalıklara
2. GÜN
Bugün günlerden yalnızlık
İçerimde yanık bir ezginin
Sarı bir hüznü dolaşıyor
Kan ter içinde yaşamaklığım
Tutuşturuyor yangınımı
Birazdan
Loş bir kuytulukta dineleceğim
Direneceğim sonra gelen akşama
Ve söneceğim…
3. GÜN
Bugün günlerden avuntu
Hafsalamda binlerce çocuk sesi
yüreğimde yenik ordular
birikmiş günahlarıma
Bir keffaret gibi duruyorlar
Az sonra
Merhamet dileniyorum
Brikmiş günahlarıma
Bağışlanma umarak
4.GÜN
Bugün günlerden Eylül
Bağrımdan kopan sese aşina
Bir kulak yok bugün
Sesim var kulaklara ulaşmaz
Kimseyi ırgalamaz kelimelerim
Açılan ağzıma düğümlenen sedalarım lal
5. GÜN
Bugün günlerden yorgunluk
Anlaşılan
bu günün yorgunluğu da
omuzlarımda taşınacak
Ve ağır ağır sağırlaşan insanlar
Bunu yine de duymayacak.
Kayıt Tarihi : 22.6.2009 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
depresif gecelerden arta kalan kırıntılar

TÜM YORUMLAR (1)