bir Denizin okyanusa kıyısı

kendi kıyılarımıza yanaşıyoruz
su alan bir gemideyiz
su veren denizden
ne nimet beklenir ki
balık dışında
içinde ürperten bir tenhalık
kalabalıksa dalgalar
insanı yalar
bir kedinin yavrusunu yaladığı gibi

çakan şimşekler
akan yıldırımlar
denizde sular
nereye akar
sakar bir dalganın kılavuzluğunda

zaman durgun
sular durgun
hayatın faniliğini kavramış gibiler
yıldızlar öperek uyandırırlar
lacivert bir sabahı
bir ana şefkatiyle

kendimi okşasam
kartopunu okşar gibi
yaşantım değişir mi
mevsimine göre değişen deniz gibi
renk alıp renk verir miyim
gemi güvertesinde
rast makamında
sinbatı dinlerken
sana nasıl zaman ayırayım
sevgili ömrüm

ben köhnemiş bir hayata zaman taşıyan
kambur bir hamal
dünyayı oynuyorum
ne zaman boş kalsam
adını sayıklıyorum
rotasız düşleri teğet geçerken
bir gülümsesen
gecenin rengi değişir

işte nuh
işte tufan
yaşam intihar ediyor
zaman zaman
istem dışı soyup giyinerek
huzur arıyoruz
okyanusun keşfedilmemişliğinde
huzur en derinde
ta yüreğimizin bir yerinde
ulaşabilirsen ulaş

11 Temmuz 07
Nilüfer