Bir Deniz Yolculuğu 87. Saklımdaki Aşikar

S aklasam etrafımdakilerden ne fayda; gönlümün feryatları, beynimin hatıraları, unutkanlığa karşı bir panzehir.
A çarım televizyonu kafamı dağıtmak için tarihi dizi seçerim ne görsem iyi Yunus Emre’de Nallıhan’da gezinir.
K ırmam zaten istesem de kıramam kimseyi beni kırdığın kadar merak etme, ne yaptım ki dediğini duyar gibiyim
L afın en kötüsünü duymaktan beter nedir bilir misin; lafın en güzelini duyup akabinde beti işitmektir kara meleğim
I slak gözlerle uyanınca anladım insan rüyasında da ağlarmış anlatayım elifi elifine kimleri ne hallerde gördüğümü
M azi kalbimde yara zaten rüya atide geçiyor iki misli vücutla günün yarısı ilaçlardan uyuyan sen özetler hüznümü
D ipsiz diye sesleniyordun yanındakine, insan hayat arkadaşına hiç böyle lakap koyar mı? rüya işte sadece izlersin
A rif değilim veli de, anlayayım ya da gönül gözüm açık olsun; hayrolsun dedim Allah sağlığına bin bereket versin
K im ne derse desin, Allah’tan ümit kesilmezmiş bu raddeden sonrada türlü hali olan dünyada bir kulum hini hacette
İ man ve rıza üzere çene kapayalım kafi, son nefesten önce gel yeter ki makbulümsün Cankız doyarım sana cennette
A ttın mı bilmem yoksa sözünde duruyor musun “saklayacağım hep ama” dediğin mirasım bir resim bir şiir bir ayna
Ş iirlerim düştüğü yere kurulan, kimsenin kaldıramadığı taş mı oldu yüreğinde ya da böyle betimlenmiş bir paranoya
İ nsan bölünmüş akla sahip olsa sever ve sevilir de yeter ki kalpten kalbe aksın hisler, ömür bir gamzene gömülür de
K işi zamanla değişmez sadece farkına varırmış ya yanındakilerin ya da anılara mahpus bırakıp terk ettiğinin mazide
A naforum, kara sevdam, tutkumsun, saramayacak olsam da seni kollarıma, son nefese sevdam limanında demirlidir
R ızaya kavuşmaktan sonraki niyazım, Deniz değil okyanus olsan da söndüremezsin bu yangını, canım sana teşnedir

(19 Mayıs 2016, Sakarya)