Y ılın ilk günü ilk saatleri hatta ilk dakikasında ümit yeşermeliydi değil mi gönüllerde?
I ssız adam gibi ıskalamış görmek hayatı niye, umutsuzluk tohumları niye ekilmiş serde?
L al olmuş bir yar mı sebep bunlara, yoksa istikbalinin kalemini kendi mi kırdı bu eller?
B ütün yollar çıkmaza dönse de, sorarsan değerdi, o güzele boşuna dökülmedi diller.
A ltından nasıl anlarsa sarraf, gönlünün dilinden öylesine anlamak isterdim her anımda.
Ş elalenin şırıltısı gibi huzur vermek isterdim, silinmez izler bırakmak isterdim hitabımda.
I srarım hayatıma şahit ol diyeydi, bilmem aynı yastığa baş koymak var mı alın yazımızda.
(Ocak 2014, Sakarya)
Emir Ali KonukKayıt Tarihi : 7.8.2014 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairin, "İyi ki Doğdun Deniz" şiirinden sonra suskunluğa bürünen paydaşının bir selamına hasret geçirdiği bir ocak günü kaleme alınmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!