BİR DENİZ MASALI
Koy köpük işgalinde
Durağan bir beyazlık
Akşamın bu ilk deminde.
Açmazlara bulanmış bir masal bu;
Her köpük bir prenses,
Her acı bir cadı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Koy düş işgalinde,
Geçtikçe her aşk hicranlar bırakarak ardında,
Bir aşık dolanacak sahilinde;
Her köpük, her yakamoz, her sancı
Her şey ve herkes
Bir avuntu ikliminde.
Geçtikçe her aşk,
Bir şair türeyecek,
Güneşin her sönüşünde,
Bu sahilde.
Kaydı tutulsa da ,
Kayıtsız kalacak değişmez yazgı
Palazlanıp duran bu gönül ateşine.
Bu yüzden
Arttıkça artacak an be an
Kepezlerin dizlerinde yosunlar,
Yosuna boyalı dizeler dökülecek her daim,
Bu uslanmaz kumsalda.
Beyaz atlı prens hiç gelmedi,
Gelmeyecek bundan sonra.
İnim inim bir ayrılık olacak martıların dilinde,
Bir de ilham avcısı bir şair
Mutlaka türeyecek bu sahilde;
Köpüklere olta atıp
Musallat olarak emsalsiz hüzünlere.
Çok güzel üstad kaleminin şelalesi hiç durmasın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta