Hadi bir deniz getir bana
Hadi bir de rüzgar diyelim kimsesiz yağmurla gelen
Biz kimdik Naciye
Hangi yara kanayıp kanayıp duruyor belleğimizde.
Hani ne çok trenler gelmişti bu kente Naciye
Dönüp dönüp tiryaki yalnızlıktan.
Biz miydik Naciye
Hangi denklemlerde yitirmiştik benliğimizi
Ah Naciye bağladın mı gözlerini saçlarınla
Döndüm işte yanılgılarımdan
Tut elinden sorularımın Naciye
Tut ki bir okyanus çoğalsın içimde
Bir yaprak büyüsün usul usul gecede
Sarhoş küfürlerle dolaşıyorum kenti sabahları
Küflü nikotin ağzımda bol sarımsak
Dönüp dolaşıp yalnızlığımda
Kırıntılarımı bırakıyorum güvercinlere
Ben şimdi kime selam versem
Aykırı bir dolunay oluyor ıslığımın ucunda
bir ağaç kendi gölgesinde uyur mu Naciye
yüzsüz semtlerde
Acemi gülüşlerim var Naciye hiç bir yere sığmayan
Mayıs’a öfkem bundadır Eylül’ün suçu yok; inan yok
Ya ayıplarımız, ayıplarımız diyorum
Dünya dar geliyor ayıplarımıza
Bu sessizlik kime konuk Naciye
Ben bu şehirde yaşayamam artık
Gidiyorum işte Naciye
kanatma diye yaralarımdan
Mustafa SuphiKayıt Tarihi : 6.10.2007 19:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
