Bir deniz feneriyim ben.
Aydınlıkta ne farkedilirim ne de bilinirim.
Üzerimde yakıcı bir güneşi taşırım yaz boyu, sonra soğuk bir nefesi solumaya başlarım kış boyu.
Gövdeme çarpan her bir dalga ile sarsılır ve iliklerime kadar tuz biriktiririm.
Yağmur damlaları geçmişten geleceğe yıkarken beni fırtınalarda can çekişir yorgun bedenim.
Benim sözüm karanlığadır.
Hükmüm geceye ve sisli,puslu havayadır.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta