sen ki; evvel zamandan bugüne miras testi
bil ki; batığım ben de, kaderim böyle esti
tam hasretle beklerken edalı bir güzeli
dibe çekti aniden deniz kızının eli
sevdalıymış meğerse, kal-ü beladan beri
gözlermiş kumsalları, buluştuğumuz yeri
kapıldım anafora kapattım gözlerimi
zincir yaptım kendime en kalın sözlerimi
derinlerin soğuğu kısamadı sesimi
karası kıramadı aydınlık hevesimi
yosunlarda çürüttüm uzak ihtimalimi
balıklardan yürüttüm yakın ihtilalimi
ne deniz kızı ne de denizin ahalisi
bulamadılar asla sevdamdan da halisi
çözseler de ömrümün saklı bilmecesini
söylemedim kimseye kalbimin ecesini
iç kabartan dalgalar sığındı kıyısına
kararan yakamozlar darıldı akısına
kötü bitti hikaye gönüller girdi yasa
bir taht kaldı geriye bir de kırık bir asa.
02.10.2005
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)