Bir Deneme Kırıntısı Şiiri - Selami Ataşlar

Tarih "fi" yi göstermeden önceki cennet-zamanında..

herşey güllük-gülistanlıkken..

Allah'ın gözdesi-gözbebeği-gözünün nuru-habibi-sevgilisi iken..

her türlü duyuş-seziş-hissedişi muazzam seviyede yaşıyorken..

melekler gıpta ile bakarken, emir gereği secdeler ederken..

şeytan ve avanesi hasedinden lime lime olurken..

Allah'ın teveccühünü müşahade eden cennet halkı seninle sarmaş-dolaşken.. NEYDİ O İÇİNDE "EKSİK" HİSSETTİĞİN?

seni sıkıntıya sevk eden "yarımlık hissi" neydi?
nasıl, nereden esti gönlüne "o meşhur yalnızlık"?
..
hissetmesen; lisanını zorlamayacaktı..
ibraz etmesen; belki de hiç olmayacaktı..
şeytan hiçbir zaman hasbi niyetinin kal'asını yıkamayacaktı..
..
ama.. Kader'e Kaza gerekirdi; kuraldı..
..
sen, "canım sıkıldı! " diyecektin..

cennet halkı "Adem'in canı sıkıldı! " diye senin derdinin akisleriyle dalgalanacaktı..

ve İlahi İrade, sana senden -şeytanca da- meşhur bir arkadaş yaratacaktı..

sen, o aşkın temsilcisini "hayat arkadaşım! " diye sahiplenecektin..

zürriyetinse "Anam! " diye o şefkat kahramanının kucağına sığınacaktı..

ve yine sen; kendisi bile habersizken kimliğinden, isimlendirecektin; "HAVVA! ".. SEN HAVVA'SIN! ..

sonra zamanla ANA dolacaktı her yer..
ve hatta yeryüzünde -çok özel- bir yere ANADOLU diyecekti insanlar Havva'nın hatırına! ..