Bir dene Şiiri - İbrahim Başpınar

Ne kalpler kırdık menfaat için
Hatırlar yıktık hem de hiç yoktan niçin?
Karşındaki vaz geçmiyorsa
Bir karış topraktan
Bırakın onun olsun siz geçin

Dedem belki kimlerle darıldı
Bir ağaç dalı için kavgaya varıldı
Komşuyla hiç yoktan bir birine kırıldı
Ne oldu ikisine de kalmadı dünya

Aynısını mutlaka babam da yaptı
Kavga edip ortalığı birbirine kattı
Bak kara toprağa oda yattı
Sıra sana da gelecek aklını başına al

Bu gün bende kardeşimle
Yaşıyorum aynı sorunu
Kolayı kardeşçe yaşamakken
Küserek yapıyoruz işin zorunu

Ah bu nefisle şeytan var ya
Düşürüyor kardeşi kardeşe
Bir gün bizde göçeceğiz dünyadan
Ne kalacak o kardeşe
Ne kalacak bu kardeşe

Bazen gurur galip geliyor
Vicdanı aklı bile yeniyor
Hep kendisini haklı çıkarıp
Yalnızca karşısındakini irdeliyor

Beklide suç bende diyemiyoruz
Kendi suçumuzu kabullenemiyoruz
Bile, bile boş olduğunu
Zerre kadar haktan vazgeçmiyoruz

Haklıysan da aman boş ver desene
Karşındakinin haksızlığına gülüp geçsene
Sen az alıp çoğunu ona versene
Olmaz ya deme hele bir dene!