Yerlere dökülmüş sevgi kırıntılarını toplamak derdindeydim,
Ekmek kırıntıları gibi, bilirsin öyle yetişmişiz,
Öyle öğrendik, günahtır, üzerine basılmaz nimetin
En büyük nimet değilmidir karşılıksız verilen sevgilerin
Konak Meydanında buğday tanelerini savururlar ya
güvercinler ürkek, titrek, hep gözleri insanlarda bir taraftan
taneleri toplamak telaşında,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta