"Kalmasaydın da Gitmeseydin"
(Nihali Tarzda Bir Veda Risalesi)
Belki bir daha
giremeyeceksin kalbimin izdüşümüne.
Ama ben,
çıkmaman için dua ettim susarak,
ölçüsüzce bekledim seni
kendi içime gömülerek.
Gitmenin bin yolu vardı,
ben her birini ezber ettim
sırf sen dönmeyi unutma diye.
Gözlerinden yaz mevsimleri geçerken
ben sonbahar gibi üşüdüm.
Sana renk vermesin diye
kendi içimin yapraklarını çürüttüm.
Adını anmaktan korkuyorum artık.
Çünkü her harfiyle başka bir dua,
başka bir kayıp,
başka bir "keşke" çağırıyor beni.
Sen gittin.
Ama kalbimde bir boşluk değil,
kalmaya niyetli bir sonsuzluk bıraktın.
Ben seni
çıkmaman için sevdim.
Sen beni
hiç girmemiş gibi terk ettin.
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!