Bir demlik çay Şiiri - Sare Yılmaz

Kapıyı kilitledin mi yusuf?
Sen her gidişinde kapıyı kitlemezdin, ben gelirim diye.
Neredesin yusuf, kapının eşiğindeyim, bekliyorum açmıyorsun..
Bak en sevdiğin şeyleri aldım gelirken; Biraz mutluluk biraz da huzur.
Sen kapıyı açana kadar soğuyacaklar..
Dilim varmıyor söylemeye, yoksa;
Sahiden sen kapılarını kilitledin mi yusuf?
Hani hep derdin ya bana;
'Züleyha kapının anahtarı sende dursun, ben geleceğim ama geç geleceğim, sen gir içeri beni bekle'.. diye
Sahiden artık gelmeyecek misin yusuf?
Ben seni bekliyordum oysa ki;
Bir demlik çay vardı hemde senin sevdiğin o kokulu çaydan demlemiştim.
Seninle karşılıklı çay içmek, sohbetler etmek o şefkatli kollarında sevgimi yaşamak istemiştim..
Şimdi ben iki kişilik çayı tek başıma mı bitireceğim yusuf?
Hem ben çay sevmezdim ki,
Ben senin sevdiğini severdim yusuf.
Senin yokluğunda da seni sevdiğim gibi..
O hiç sevmediğim çayı, seveceğim gibi..