Keşke bilediğiniz metale benzeseydiniz,
Keşke demir ruhunuza ağsa,
Keşke çelik olsaydınız kendi iyiliğiniz için!
Hâlâ hamur gibisiniz zorba hükümdarlarınızın
Parmakları arasında! Size çevrilecek tüfek ve tabancaları
Üretiyorsunuz kendi ellerinizle! Kuşku yok bu silahların
Sizleri yaralayıp öldüreceğinden -
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta