Bir Demet Yas/Elem Şiiri - Semra Ay

Renksiz hayallerin suskunluğunda
Aradığımdı,duyamadığım kalbinin
Sessiz vuruşları..

Ruhumda ölüm vuruşları..

Terk ederek dertli bağrımın
Vuslata attığı kırıntılarını
Sebepsiz -belki de hep sensiz- efkârımın heybesinde
Ayrılık damlalarını biriktirerek
Yola çıktım, dönmediğin köşelerde
Gözlerinin yakut adımlarının vuruşlarını sürerek
Göz göz yaralarıma
Yağıyor irinler,gecenin üşümüş bağrından
Ay’ın veremli, ıslak yüreğine
Kuytularda gölgeni sürerek
Sana tutulan yıldızlar düşüyor aklıma

Yüreğimin salıncağından
Koparılan leylak yalnızlığımın kokusudur
Boynuma geçen urgan
Düşlerimi sığdıramadığım
Gecelerin nabzında cellat bir iniltidir
Sevdalı türkülerim
Serilir gönlüme gül endamıyla
Bin pâre olur ismin
Hecelerim kanımda

Elimde kalan, bir demet yas/elem
Yanlış ve yalnız yolların tozunda
Bulanık derelerden eliyor da
Baharın mutsuz, çöl bakışlarını
Sular duruyor
Ben vuruluyorum
Yokluğun batıyor canıma, boğuluyorum

Hasretin ayazı uykusuz, mızrabını
Geceler boyu pencereme vuruyor
Bu yara bağrımda hep duruyor
Şiir denince aklıma hep gidişin geliyor
Bu yara bağrımda hep kanıyor
Kâğıt küskün, kırık kaleme
Yazmadın mutluluğu bir kez alnıma diyor..