Ben kaldım yine geceyle başbaşa
Karanlıkta kazırım bu nağmeleri sana
Işıldar bu nağmeler karanlığa
Armağan olsun yalnızlığım yare
Ufak bir tebessüm
Büyük teselli gülüşün
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta