Bir Demet Yağmur 2 Şiiri - Emrah Polat

Yağmurlu bir perşembe akşamıydı,
Aylarca okul hasretiyle yaşadım,
Çok uzun zaman olmuştu.
Okul beni özledi mi bilmem ama,
Ben okulu çok özlemiştim.
Biraz heyecan biraz da merak vardı
Hep düşündüm durdum,
Üniversite aratır mıydı acaba?
O unutamadığım lise yıllarını....

Yağmur hızlanmıştı,
Sanki dövmeye başlamıştı heryeri,
Dışarı çıktığımda,
Islanmamak için,
İnsanların kaçıştıklarına tanık olunca,
Yıllar önce yazdığım bir şiir geldi aklıma.
Şöyle derin bir iç çektim,
Ardından da dumanlı bir of,
Başladım hızlı adımlarla yürümeye.

Tam zamanında varmıştım durağa,
Fazla dolu olmayan bir otobüs geliyordu,
Hiç vakit kaybetmeden atladım,
Biletimi attım
Ve kafamı çevirdiğimde...
'HASİKTİR' dedim kendi kendime,
Dondum kaldım oracıkta,
Gözgöze gelmiştik ikimizde.
İşte o anda,
Başladı yağmur yüreğimi ıslatmaya,
Gözyaşlarım olmuştu yağmur damlacıkları adeta.
İRKİLDİM BİRAN ŞOFÖRÜN SESİYLE,
'OĞLUM İLERSENE! ! ! '