Neden direnir ki ruhumun güneşi doğmamakta
Muhtacız aydınlığa yorulduk karanlıktan
Nasıl da sokulup akmakta
Anılar parmaklarından
Bir ömür hep güzelliklerdi ağacımda çiçek açan
Belki fırtına belki don vurdu bir iki kez
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var