Bir Demet Hüzün Şiiri - Mahmut Nebi Kaya

Sen bu şehirden giderken,
yalnızca bu şehirden mi gittin?
Sen o şehre giderken,
yalnızca o şehre mi gittin?

Neden çalıyor
rüzgarın en hazin melodisi?
Ayrılıklar ıslatır mı,
vedalarda herkesi?

Yıldızlar,
gecelerimizi aydınlatırken,
gökyüzünde sanki mayhoştular.
Sevdaydı,
Hüzündü,
Yağmurdu,
Ayrılık gelip amansızca vurdu.

O masum ve çaresiz bakışlardan
kaçıyorsun bir günahkar gibi.
Mahcubiyettin rezilliğinde
alasıyla görüyoruz dibi.

Çaresizlik,
gözyaşlarının esiri olan o masum çehre gibi;
sensizlik biçare,
gece katıksız,
sigaramdan savrulan duman
el sallıyor o yare.
Ayrılık,
namlunun tahammül edemediği bir mermi,
her ayrılık
bir ömrü yer mi?

30.04.2007