Buluşuyoruz gözler rıhtımında, sır olmanın sessizliğinde.
Ve ellerin ellerimi tutuyor, kar tanelerinin eşliğinde.
O anda sallamıyor dünyanın ahşap beşiğini zaman,
Konuşmamızı bekliyor sanki, uyanmak için uykusundan.
Aşkla sürülmüş bahçeler var, sen ve ben arasında kalan,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Aşkla sürülmüş bahçeler var, sen ve ben arasında kalan,
Bir demet gül getirdim, dikenleri yüreğimde parçalanan.
Bir yürek bu kadar derinlerden bu kadar enginlerden yazabiliyorsa o yüreği takdir etmek az gelir. Yüreğine sağlık İbrahim kardeşim.İlhamın bol, kalemin daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta