Mustafa Ayten Şiirleri - Şair Mustafa Ayten

Bilemiyorum
Bu akşam biten eylül ayımı
Yoksa ben miyim

başıma yastığa koyunca
Bir çaresizlik çöktü yüreğime

Bir bakışıyla süzerken bülbül gülü
Kan kırmızısı oldu gül
Kokusuyla cezbederken bülbülü
Yaktı bülbülün yüreğini , etti kül

Bülbül aşkından feryad ederken

Aşk bu muydu
.
Aşk bu muydu
İlk defa gözgöze gelirken
O gözlerde eriyeceğimi bilmemek miydi
Baharı andıran yüzündeki tebessüme

Artık yoksun yüreğimde
Sadece izlerin var
O da geçer zamanla
Geçmezse silerim
Şayet yazarsa kalemim seni
Yine silerim

Bir insan var içimde
Aynaya bakınca korkuyorum
Sanki bir karartı
Omuzlarımdan tutmuş
Beni uçuruma sürüklüyor
Geceleri yakamdan düşmez

Bir eylül sabahı gittin benden
Susuz bıraktın yapraklarımı
Acımadan ölüme terkettin
Toprağa gömdün yüreğimi
Hani ilkbahardı bakışların
Neden şimdi ölüm gibi bakıyorsun

bir eylül sabahı duydum sesini
bir eylül sabahı titredikalbim
yüzündeki hicab duygusunu
bir eylül sabahı gördüm
aşkın o sabah işlendi kalbime

Hangi gözyaşı daha ağırdır?
Yüreğe dökülen mi
yoksa yanağa dökülen mi?
-Yanağa dökülen kuruyup gider.
Yüreğe dökülen gözyaşı kanlıdır artık.
Yayılır tüm bedene damar yoluyla. Bedenindeki bu gözyaşlarını atamazsın.

Ve sonra
Bir şarkı sesi duyulur
Sağ elde bir damla yaş
Sol elde bir damla yaş
Ne yapayım tutamadım
Ağır geldi gözlerime sensizlik

Güneş mi desem ay mı desem
Bir varsın bir yoksun
Beni seviyorsun
her gece beni ziyarete gelmenden biliyorum
Saçlarını hissediyorum yüzümde
Sabah gözlerimi kamaştırıyorsun