Bir Dem Kararın Yok Dağlar Başında

Bir dem kararın yok dağlar başında
Nice bir Mecnun’a dönersin gönül
Cümle halk-ı alem kendi işinde
Sen aşkın narına yanarsın gönül

Gevherini her sarrafa satamaz
Gece gündüz gamda yanıp yatamaz
Belli bir mekanda karar tutamaz
Her dem daldan dala konarsın gönül

Bülbüle işaret olsa gülünden
Ne güzel maniler söyler dilinden
Hercai bivefa yarin elinden
Zehri nuş eyleyip kanarsın gönül

Katibi bilmedim çeşm-i siyahı
Kendine yar etme zar ile ahı
Yükseklere çıkıp gahı begahı
Gün olup alçağa inersin gönül