Başka solukları duymaya gideriz,
Ömür boyunca, ülkeleri aşarak, benzimiz solar,
Başka solumaları duyumsamaya gideriz,
Bu sefer yakına, bize yanaşanların yanına.
Onların birinde, Orta Asya ülkesinde,
Çiçekler söndüğünde hem de yazın başında,
Geçerdim, işim üstündeki işlek, dar sokaktan,
Orayı imgeleyen kokusu var, mısır satılırdı koçanla.
O demlerde, bir kızda duyduğum soluk,
Tenimde halâ cereyan ettirir bir soğukluk.
Bugün uzaktayım oradan, memleketteyim Trabzon'da,
Evdeyim, cam açık, mısır kokusu, gönlüm buruk.
Kokular, soluklar var aşılmaz,
Bedenin gider, hafızan kalır onlarla.
Unutamadığın anlarla,
Yakamadığın hatıralarla.
Gözyaşımı tuttum, bıraksaydım oluk,
Gibi akardı durulmaz ve kapanmayan,
Oyuklardan da aktırmadım sıkıp,
Anlaşılamadım, anlamazlar da, gönlüm buruk.
Çepni Serhat ÖZTÜRK
06.08.2022
Trabzon
Kayıt Tarihi : 6.8.2022 23:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!