Toprak, ayak izlerini değil, hikâyeleri saklar.
Bir türkü gibi dolanır içimizde eski bir köyün sesi.
Bir Annenin bakışı gibi sıcak, dağların sessizliği.
Göç yollarında unutulmuş bir çocukluk arııyorum.
Bir testi gibi kırıldım, suyum hâlâ Anadolu’ya akıyor.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
