=*= Bir Deliyi Görünce... =*=

Yaşı elliyi geçmiş,
Başında saçlar kirli ve kırlanmış,
Sanki saçına bir model seçmiş...
Kendini çok bilgili, Albert Einstein sanmış;
Rastgele konuşup kendinden geçmiş,
Bir deli...
Gençler başında toplanmış,
Gülüşüp duruyorlar!
Adam çoşmuş sanki ayaklanmış,
Adama rastgele soruyorlar,
Bir gurup kendini akıllı sanmış...
Karşılarında bir deli!
Ayağını kaldırıp kaldırıp yere vuruyor...
O küfürler ediyor, görmüyor kimseyi
Çoluk çocuk etrafında duruyor,
Farkında bile değil, söylediğine neyi!
Ortada bir deli...
Akıl ya da beyin olmayınca,
Nelere sahip olduğumuzu anlayınca...
Şükürler etmeliyiz halimize!
İyi kötü şu akıl da olmayınca,
Ne geçer ki elimize...
En büyük servet şu aklımız,
Yüce Allah’a çok şükürler olsun!
Nasıl anlardık, haksızımız ya da haklımız?
Yüce Allah’a çok şükürler olsun...
Aslında, insanoğlu geldi geleli...
Asırlar boyunca, kendini bileli
Çok akıllı da olsa biraz da deli!
Yaşayıp durmuşuz bildik bileli,
Aklımız hep yerinde dursun...
Akıl da giderse deli olursun!
Kendini kaybeder arar durursun,
Akıl da olmayınca nasıl bulursun? !
Aşk da, sevgi de bulunur...
Ya Ali, ya Ayşe olur!
Kaybedersin yenisi olur...
Ya Veli, ya Fatma olur!
Akıl giderse o zor, çok zor bulunur...
Şükredip kıymetini bilmeliyiz!
Kararınca ağlayıp sızlayıp boşyere..
Zor da olsa, buruk da olsa gülmeliyiz!