Sana bütün çehremle döndüm kıyametten
Yüzün iki bin on altının çeyreği kadar yüksekte
Ve ben bütün alışkanlıkların anasından kalmış kalıntı
Yüzün dünyanın atlası, benim yıkık evim
Yalnızlık beni hergün kaldırımlarda doğurtup bırakan yalnızlık
Çekilmiş bütün ızdırap şiirlerin anasıdır yalnızlık
Kaçsam yeridir
Bırakıp gitsem yeri
Ya da öldürsem bütün gebe kalmış yalnızlıkları karanlıkta
Gece, deli, ayyaş ve yalnızların kavgası
Konarlar Cadde, sokak ve kamelya altlarına
Veyahut bir cami avlusunda bulurlar kendilerini
Barlardan çıkınca sallanıp düşerken
Çehreni sarsam, yüzsem aşkının kır coğrafyasında
Bütün deliler kıskançlıktan çıldırıp akıllanır
Cadde, sokak, bar ve Cami avluları bana davetiye gönderir
Üst üste istiflediğim yılların asaletidir bu sana
Bütün birikintilerin, kırıntıların, başarısızlıkların kanıtıdır bu
Ve avuçlarımı açmayı bilseydim eğer
Sana bütün evrenin sırrını öğretecektim
Yenilmenin bir bedelinin olup kefaleti ödenmediğini
Kayıt Tarihi : 10.9.2016 21:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!