Bir Delinin Günlüğü Şiiri - Umut Bektaş

BİR DELİNİN GÜNLÜĞÜ

Bir deli nasıl günlük tutabilir diye düşünebilirsiniz? İşte cevap:ben günlük tutan o deliyim ve dün gece yarısı öğrendim deli olduğumu…

Evet bencede gaip (bir deli olarak) bir insanın deli olduğunun farkına varması. Hemde bir anda…ama dünya zaten garipliklerle dolu değil mi zaten. Bir fazla veya bir eksik bir şey değiştirmez herhalde (benim yaşamım dışında) . Dün gece deli olduğumun farkına vardığımda hemen normal yaşamımı, kullanılmış ve işe yaramadığı için iade edilmiş yaşamlar çöp kutusuna fırlattım. Birde baktım ki normal yaşamım yaşantımın yanında kıyafetlerimi de fırlatıp atmışım. Tabi yatakta anadan üryan (çırılçıplak) yatamazdım(aslında yatabilirdim bana kim karışabilirdi ki bak şimdi gitti aklımdan) daha doğrusu üşürdüm (zaten üşütüktüm) hemen kendime birşeyler bulmalıydım giymek için. Tam bu sırada kaçırmış olduğum aklıma bir fikir yakaladı.neden süper deli olmayayım dedim kendi kendime…superboy vardı, süpermen vardı, süpergirl vardı, süperbabanne vardı neden birde süper deli olmasındı ve olmalıydı da…hemen kostümümü kedim macit, uğurlu hamamböceğim Alı Rıza (çok güzel Ali Rıza Binboğa taklidi yaptığı için bu ismi vermiştim) ve O’nunla beraber tasarlamaya başladık. Çok yaratıcı bir gruptuk birbirinden güzel tasarımlar üretiyorduk renk konusunda en sonunda anlaşmaya vardık ve mavi ile siyah karışımı bir kostüme karar kıldık…sıra sembole gelmişti…Ali Rıza hamamböceği olsun dedi, Macit ise pençesini gösteren bir kedi, O’nun fikri yoktu, bu fikir alışverişinde bende yoktum.Macit hepsini ikna etmiş ve onun önerisi kabul olmuş görünüyordu. Sonradan ben de bu sembolü beğendim. O kadar çok konuşmuş ve tartışmışızki günün nasıl bittiğini anlayamamıştık. Artık Güneş doğmak üzereydi. Yani bizler için uyuma ve dinlenme zamanıydı. Macit ayağımın kenarında, Ali Rıza yatağın başucunda uykuya dalmıştık bile…saat:06.00 herkes rüyalar görüyordu ama Ali Rızanın rüya balonları kafamı, Macitin rüya balonları ayağımı gıdıkları için uykuya dalmama rağmen rüya göremiyordum…heryer alabildiğine maviydi…itiştirmeye başladım ikisininde rüyalarını, öyle yorulmuşum ki bugünden son hatırladığım bunlar kaldı…

Birinci günün sonu…

“U.B”