Bir Delinin Çok Uzaklara Bakarak Söyledi ...

Avrupa'lı ile birleş; gücüne, güç katmak için...
Ey gâfil; o birleşiyor, seni YURT ' tan atmak için...
Bin yıl süren kinlerini unuttular mı acabâ; ?
Sen hep uyu, onu dost san, kendini aldatmak için...

Tâ Asya ' dan kopup geldin, ANADOLU ' yu fethettin...
Nice kanlar pahasına, bu yerleri, VATAN ettin...
Sundun her ırka adâlet, sevgiye ve nûra gittin...
Sen güçlüyken, her tür millet, huzûr içinde yaşadı;
Şimdi neden sarıldın sen yılanlara, EY TÜRK, nettin...?
Üç kıtanın hâkimiydin, kudretini çok kaybettin...

Sen düşmanı dost sandıkça, hâinlere yaklaşdıkça;
Sen dininin, îmânının, harsın, hükmünü aşdıkça;
Bir gün onlar kinlerini bil ki kusar üzerine;
Neden böyle oldu diye şaşakalırsın, şaşdıkça...
Pek çok zarara uğrarsın, böyle şaşkın savaşdıkça...
Ufak kaba doldururlar; sen çoğaldıkça, taşdıkça...

Bil ki onlar asırlardır seni yok etmeyi özler...
Seni rahat bırakır mı, kör olası hâin gözler...
Ayakta uyuturlar da alttan çekerler toprağı;
Gönüllü uyuman için, söylerler birtakım sözler...
En son, yere sermek için, nâmertler kinini gizler...

Ben seni bildim bileli; âdilsin, iyisin, mertsin...
Dosta karşı ipek gibi, düşmanına karşı sertsin...
Kalleş Avrupa ' lı, anlar, samîmi dostun olursa;
Denî dünyâ, gerçek dostu, YİĞİT TÜRKLER'DE seyretsin...
Dost görünüp düşman olan nâmertleri RABB kahretsin...

Domuz derisi kürk olmaz; İslâm, hor görür her leşi...
Öz kardeşi dışlar iken, hoş görürsen sen kalleşi;
Bir deli çıkar, bağırır; yedi iklim, dört bucağa;
Yaptığınız acâyip iş, canavara can peşkeşi...

Şevkle katıl canavara, sen de bir canavar ol, çık...
Ne din kalsın, ne de îmân; sol tarafın tutsun balçık...
Bakma kana, göz yaşına, sömür dur mazlum halkları;
Vahşî uygarlık yolunda, yolların hep olsun açık...