Bir deli var içimde kimseye göstermediğim ,
Onu hep aymaz gülüşlerimin arkasına gizlerim ,
Havadan sudan, siyahın içindeki nokta kadar beyazdan,
Bana bir tutam neşe mutluluk huzur çıkar
Saklarım içime en derine, iç çürüten hüzünleri ...
El alemden bana ne, sana ne der geçerim ,
Takmam hiç kimseyi, müdaheleye izin vermem ,
İstediğim gibi yaşarım, Allah'ın bildiğini kuldan saklamam
Sen kendi yoluna, ben kendi yoluma derim,
Paylaşmam kimseyle derdimi, herkesin derdi kendine büyük derim ...
Hani ya birazda doğrudur bir şey yok dediğim ,
Sen yoksun ya,benim de hiç bir şeyim yok bilirim ,
Anlamaz hiç kimse kendimle ölümüne kavgamı ,
Yaşım gibi yorgunluğumu da göstermem kimseye,
Gözde benim gözyaşım da, bilmesin kimse ağladığımı ...
Bilme sende, ıssızlığımı yalnızlığımı kırgınlığımı
Sensizliğimi sessizliğimi senden kalan yaralarımı
Bilme sende, istemem birde benim için üzülme ,
Bilme ciğerimi yakuo kavuran aşkını
Ve beni öksüz gibi, sahipsiz bıraktığını ...
Ayrı kalmak bana zor, sana kolay ,
Yakan sen, yanan ben, değişmez olay
Sen kasırga, vurup kıran yıkıp dôken
Geride kalanlarsa, benim hayata tutunduklarım
Ve seni susturan acılar, benim intiharlarım ...
Hekim değil yardan düşenler anlar beni,
Nasıl özlediğimi, özledikce ne acılar çektiğimi,
Her gece yanan mumla beraber eriyip bittiğimi ,
Yeni gün doğarken, benim ölüp gittiğimi...
Kayıt Tarihi : 26.3.2024 01:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!