Bir deli şairin düşüdür oktay avcı

Bir deli şairin düşüdür
Bir sabah uyanır
Kendini başka dünyada bulur
Çıldırmıştır insanlar
Herkes doğruyu yapmak için yarışır
Bu ülke kimin diye sorar
Pırıl pırıldır caddeler
Alışveriş merkezleri
Ve fabrikalarda üretim yapan işçiler
Tarlalarda çiftçiler
Ve turizm yatırımcıları
Çöpçüler daha iyi temizlemişler diye düşünür
Gerçeği kimse kirletmemiştir
Herkes tertemizdir
Düzenli işleyen trafik araçları
Kaldırımlar yayaları uğurlarken
Denizlerin maviliği kadar
Yemyeşildir bahçeler
Aksayan hiçbir şey olmasa da
Aksatmak için çaba sarf edenlerde yok
Bir maliyeci mükellefin işlerini hızlandırıyor
Bir bakkal yaptığı alışverişte fişini unutan müşteriyi azarlıyor
Ve zoraki uzatıyor
polisler üniformalarını kirletmiyor
vatandaşla barışık
sevgi saygı elele
hoşgörü yardımlaşma
siyaset halkı kışkırtmıyor
kutuplaşma yok bir hizmet yarışı
bir başarma hevesi
Bu onursuzluğu yaşayanda
Yaşatanda yok
Vatan böyle sevilir
Ve vatana böyle sahip çıkılır diyor
Ne klakson çalmak
Nede konvoy oluşturmak
Ne miting alanlarında slogan atmak
Evlere bayrak asmakla kurtarılmaz diyor
Aman tanrım inanmıyorum
Bu ne sevda
Bu ne yurttaşlık bilinci
Herkes ülkesini çok seviyor
Memurlar mesaisine sadık
dakikasını ziyan etmiyor
Doktorlar muayenehanesine çağırmıyor hastalarını
Fazladan ilaçta yazmıyor
Sahte Raporlar düzenlemiyor
En kutsal mesleği kirletmiyorlar
Çaresiz hastaları ölüme terk etmiyorlar
Rüşvette yok yolsuzlukta
Öğretmenler
İyi öğrenci
İyi insan
İyi yurttaş yetiştiriyor
Çocuklar
Patiseriden aldığı simitten
Çiğnediği çiklete
Ağzını tatlandıran lolipopa
Pazardan aldığı domatese
En sevdikleri ne varsa
Her kuruşluk alışverişin belgesini alıyorlar
Almazsa ihanet olduğunu biliyor ülkesine
Annesine
Babasına
Geleceğine
Küçük kardeşine
Onu yaşatıyorlar kendilerine
Bunun bir oyun olmadığını biliyorlar
Annelerini babalarını uyarıyorlar
Mutlu olmak onların hakkı
Haklılar
Dünya bir cennettir aslında
Kuralına uyulduğunda
Ama cehennemde yaşamak isterse insanlar
Bir deli şairin düşlerini yaşayamazlar