Bir Deli Rüzgar Şiiri - Er Han

Şimdi yum gözlerini yar
Bir yangının en harlı yerinde.
Biz iki dilsiz kıvılcım gibi,
Aynı geceden kaçarken,
Yolu yitik yıldızlara saklanan.
Kimliksiz miydik sahi.
Yoksa bir göçebe şarkının,
Sessiz senfonisinde miydik.

Ateşlerin içinden,
Bir mahşer basarken bağrımıza.
Bırakamam seni ki hiç kimselere.
Hiç K i m s e l e r e.
Sevdama giydirdiğim,
Bu ayrılık yakışmadı,
Biz gibi kimselere.
Ah mavi gelinciğim.
Yedi kat bir zindanında,
Müebbetine mahkum olsa,
Bir deli bir rüzgarın,
menekşelerimi ıslatır.

Hüzünler biriktirirken gece.
Tütün kokuların garip ıssızlığında,
Ağlar mavi çocukluğum.
Damağımda sensiz yarınlarımın tadı.
Umutsuz güvercinlerim,
İntihar çırpınışlarında.
Ağladıkça yokluğunda,
Sen bıraktın beni senden.
Göz bebeklerime tuzlu yağmurlarını.

Bir çiğ tanesine saklı çığlıklar,
Bak soyundu şimdi,
Hasret kasırgalarım senli.
Aşkınla kelepçeledim,
Eli kanlı tüm hücrelerime.
Söz bitti.
Eşkalinin hükmü sadece,
Rüzgarlarda gecelerde artık.
Uzaktan dokunuşlarında,
Mimozalarımda saklı.
Sınır ötesini geçen,
Bir mülteci sevdam.

Demli bir hüzün mevsimindeyiz artık.
Şimdi karşılıksız, yankısız bir uçurum sessizliğinde.
Çoktandır ayaz gülleri,
Biriktirdim tüm masallarıma.
Dudaklarımın kıyısında kalmış,
Esirlik sevişmelerimize.
Kentlerim öksüz,
Kentlerim yetim,
Kentlerim uçurum.
Ömrümün hayat ipini,
Sevdanın ezgilerine teslim ettim.
Derin bir çizgi vurdu,
Alnımın tam ortasına.

Sahip çık artık Benliğime.
Avuçlarıma bıraktığın,
Bu kimsesiz bizli dualara.
Yum gözlerini !
Valizler dolusu yorgun,
Senli çığlıklarıma.
Dökülen sonbahar yapraklarına.
Bütün mumları yak.
Yak ki,
Dudaklarımdan düşen,
Seni Seviyorum sözleri,
Can çekişirken,
Kalmasın karanlıkta.
Bir deli kuş,
Bir ağaç,
Sessizce ölür.
Şimdi her geceye,
Sana adamazsam bir şiir.
Seni adam diye sevdiğim,
Seni adam diye sardığım,
Bu sevda kirlenir...

Erhan Çuhadar