Bir boşluğun içinde nedenini bilmediğim
Fırtınalarla savruluyor ruhum.
Hangi yana baksam duvar,
Gökyüzünde yıldız yok oysa geceydi
Ayaklarımın bastığı yerde sadece betonlar
Düşünmekten usanmış beynim,seyreyliyor hayatı,
Bakıyor gözlerim görmüyor olayları
Beynim uyuşmuş,beynim kıskaçlarda
Bu muydum ben? Yoksa ben bu mu oldum?
Neydi beni böyle çaresizlikler içinde bırakan?
Oysa yaşadığım hayat yaşanılabilir halde
Peki neden isyanda yüreğim,tepkisi tepkisizlik?
Neden çaresizlikler içinde çareden kaçıyorum?
Deli olmak fikri güzel geliyor işte yine
Yine deliler kadar özgür olmak istiyorum.
Koşmak amaçsızca feryad ederek,bağırarak
Bir dağ zirvesinde kesilsin soluğum istiyorum....
Elime geçen herşeyi parçalamak,
Sevdiğim kalpleri kırmak istiyorum.
İçimde biriken enerji patlayacak yer ararken
Bitkinlik içinde yığılıp kalıyorum.....
Bitsin istiyorum herşey bitsin,
Ne nasihat versinler ne baksınlar yüzüme.
Ellerimin gücünden korkuyorum
Kendi boğazımı sıkacaklar birgün diye...
Ey Rabbim! Dertlerin dermanı,yürek ferahı,
Bilirim ki uzaklaştıkça senden çırpınır yürek.
Ben sana gelmek için uğraştıkça nefsim
Koparıp atıyor boşluklar denizine.
Kurtar Yarab! Beni benim elimden,
Korkuyorum artık zehir gibi dilimden,
Sen bilirsin özümü,Sen yarattın,can verdin,
Ben yine çaresiz Senin kapına geldim...
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,