Bir boşluğun içinde nedenini bilmediğim Fırtınalarla savruluyor ruhum. Hangi yana baksam duvar, Gökyüzünde yıldız yok oysa geceydi Ayaklarımın bastığı yerde sadece betonlar Düşünmekten usanmış beynim,seyreyliyor hayatı, Bakıyor gözlerim görmüyor olayları Beynim uyuşmuş,beynim kıskaçlarda Bu muydum ben? Yoksa ben bu mu oldum? Neydi beni böyle çaresizlikler içinde bırakan? Oysa yaşadığım hayat yaşanılabilir halde Peki neden isyanda yüreğim,tepkisi tepkisizlik? Neden çaresizlikler içinde çareden kaçıyorum? Deli olmak fikri güzel geliyor işte yine Yine deliler kadar özgür olmak istiyorum. Koşmak amaçsızca feryad ederek,bağırarak Bir dağ zirvesinde kesilsin soluğum istiyorum.... Elime geçen herşeyi parçalamak, Sevdiğim kalpleri kırmak istiyorum. İçimde biriken enerji patlayacak yer ararken Bitkinlik içinde yığılıp kalıyorum..... Bitsin istiyorum herşey bitsin, Ne nasihat versinler ne baksınlar yüzüme. Ellerimin gücünden korkuyorum Kendi boğazımı sıkacaklar birgün diye... Ey Rabbim! Dertlerin dermanı,yürek ferahı, Bilirim ki uzaklaştıkça senden çırpınır yürek. Ben sana gelmek için uğraştıkça nefsim Koparıp atıyor boşluklar denizine. Kurtar Yarab! Beni benim elimden, Korkuyorum artık zehir gibi dilimden, Sen bilirsin özümü,Sen yarattın,can verdin, Ben yine çaresiz Senin kapına geldim...
Nurgül GuverKayıt Tarihi : 22.12.2011 08:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çaresizlik sanır dünyayı seyredince...
bu da geçer ya huuu! tek teselliydi.
aşk fırtınasının ruhtaki enkazı :)
çok güzel yazmışsınız sevgiler...
TÜM YORUMLAR (7)