Bir Defter Kapanırken Şiiri - Mesut Hastürk

Bir Defter Kapanırken

rüyalardan esirgenmiş şehrin müzmin konuğu gölgem!
her yıkılışta alıp vurduğum haykırışım göktavana
bu son hitabım gibi kırgınım
ve sana öfkem!

çatılarda çatlayan yağmuru saklıyorum
pencerecebimde
buğulaşan yüzümü serperek
avuç avuç toprağa
beş kuruş etmez seslerini dinledim bana gelenin
hep bahar diye beklediğim
ciğerleri beş kuruş etmez zeki ve kıvraktılar

ağaç dallarında erken patlamış damarlar
erken bir akşam düşüyor ceset gibi sokağa
hem çok eskiden geliyor tınıları
düşlerine tutulduğumuz aldatıcı sözlerin
hem hırıltıları düşman kılığında sarı

ah! bitiyor işte vadesi size sunduğum gerçeğin
zaman serkeş yüzünü buluyor böyle olunca
aynalar gölgelerin kanını yansıtıyor
dönüp gözlerinin içine bakınca 'hey insan' diye
hey insan!
hey dolaşmak
hey nisyan!

dönüp bakınca
onca orman yıkılıyor hasetten
ve hasretten yokluğa dönüyor ak
ey toprak!

bu son hitabım gibi kırgınım ve sana öfkem
düşsüz bir uyku kadar gölgesiz geçtim şehirleri
bir ciğer yangınında yitti sesim ve ormanda gölgem!

http://www.mesuthasturk.blogspot.com