Bir'dedir Kudret Şiiri - Erdem Gümüş 2

"BİR"DEDİR KUDRET

Yanmak da bir ibadet, eller semâda yerde,
Aşkla döner Mevlevi, meşk verir neyin sesi.
Sence eksen eğikse, fikri yanlış mı serde,
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Hangi fizik kanunu, şu dünyanın dengesi,
Bilen varsa söylesin, nasıl yol yörüngesi.
Nerden alır hızını, niçin duyulmaz sesi,
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi,

Kimin aklına sığar ,sor alim fıtratına,
Kim bindirir denizi, karaların sırtına,
Kimden alır gücünü, tusunami fırtına,
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Göster varsa sınırı, şu semada kenarı,
Dondursana güneşi, söndürsene feneri.
Sığdırsana tohuma, bir asırlık çınarı.
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Sudaki oksijenden, nefes alıyor balık,
Deniz kara farketmez, mutlak oksijen soluk,
"O" koydu bu kanunu, hâşa yok başka Haluk.
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Öyle bir zincir ki yaşam, birbirini tamamlar,
Su semaya ulanır, arş-ı âlâdan damlar.
Nebat, mahluk, beşerin; hayat kanını demler.
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Baş aşağı boşlukta, varlık gezinir düşmez,
Sade ateş mi yakar, sanma buzda ten pişmez.
Su da yanar bilesin, madde kimyasın şaşmaz.
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

Bilirim ki "Bir'dir "Bir" FİGANİ'nin ustası,
Bir'e şirki koşanlar, cehennemin hastası,
Ölçün de gel yüzünü, yok bu sözün üstesi,
Bence Bir'dedir kudret, tesadüf neyin nesi.

KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
12.07.2015
KAZAKİSTAN